Pizza en mountainbiken

Chi kati! Oftewel hallo 😊

Gister Heb ik inderdaad geen blog gepost, we gingen uit eten en daardoor was er weinig tijd meer.

Vrijdag begon erg goed en na het ontbijt pakten we onze spullen in voor de tweede dag vrijwilligerswerk bij de gehandicapte kinderen. Vandaag zou voor mijn groep het knutselen en sport in het teken staan. Toen we daar aankwamen, bereidden we het knutselen voor. Dit hield bijvoorbeeld in om kartonnetjes voor pompoms te knippen, stukken wol te knippen, ballonnen opblazen, stiften en kleurplaten klaarleggen. Veel van de spullen die ik gekregen heb, zijn hiervoor gebruikt. Nogmaals dank, want we hebben zo'n 30 kinderen een hele bijzondere ochtend gegeven.

Tijdens deze ochtend was er ook een jongen die door zijn beperking niet zijn handen kon gebruiken, maar met zijn voeten kon tekenen. En mooi ook! Hij wilde graag een olifant voor me tekenen, zoals jullie kunnen zien op de foto. Heel bijzonder om te zien hoe deze kinderen zo met zichzelf en met elkaar plezier kunnen hebben.

Omdat we dezelfde lunch zouden krijgen als gisteren, was iedereen voorbereid om biscuits en snoepjes mee te nemen, dus deze middag zijn we beter doorgekomen dan de dag ervoor. 's Middags gingen we aan de slag met sport. Vanwege groot niveauverschil bij de kinderen, was de spanningsboog erg kort en besloten we om maar leuk met de kinderen te gaan spelen.

Vrijdagavond kwam er een hoogtepunt. We zouden gaan uit eten, maar de echte topper was dat we per boda boda daar naar toe zouden gaan. Na alle risico's en gevaren doorgenomen te hebben en iedereen dus ter plekke bij de boda's toch wel zweethandjes kreeg,
stapten we achterop in de hoop allemaal bij dezelfde plaats aan te komen. Wat een feest was dat!! Het gaat zo snel en al die boda's krioelen door elkaar, rijden dwars door en tegen het verkeer in en toeteren er op los. Wel echt geweldig en een ervaring die ik niet kon laten liggen!! De veiligheid liet niet toe om een foto of filmpje te maken, maar als je benieuwd bent hoe dat er aan toe gaat, zijn er vast wel filmpjes te vinden haha.

We gingen eten bij Mediterraneo, echt heel leuk! Iedereen was vooral blij met de pizza, na dagen met rijst. Kippenvel, grote blijheid en stralende ogen waren dan ook niet vreemd als er een groot bord met pizza voor de neus werd gezet. Bizar dat we deze avond (pizza, drankje en fooi) voor €12 per persoon hebben gegeten. Na een gezellige en chille avond, waarin we konden ontspannen na drie dagen vrijwilligerswerk, gingen we met een taxi naar huis. Ook dit was afwachten of we bij het huisje terecht zouden komen, maar omdat we goed hebben onthouden dat we bij de Kabuchu roundabout naar rechts moesten, dan naar links, richting het ICU Guesthouse in de wijk Ruganda in Kampala in Uganda. Het is nog gelukt ook 😁

Na een goede nacht geslapen hebben, werd ik helaas weer met buikkramp wakker. Ik baalde enorm, want we zouden vandaag gaan mountainbiken. En als je wilde mountainbiken, moest je goed ontbijten en fit zijn. Twee dingen die ik vanochtend niet zag zitten. Met nauwelijk 1 boterham op te hebben en een tabletje op te hebben, kon ik me mentaal oppeppen om in ieder geval met de bus mee te gaan. Het tabletje begon te werken en daar was ik enorm gelukkig mee!

Na de mountainbikes uitgezocht te hebben, gingen we met bootjes een gedeelte van Lake Victoria over naar een startplek, waarvan ik de naam niet precies weet 😂. Lake Victoria is twee keer zo groot als Nederland en grenst aan verschillende landen in Afrika, erg mooi. Aangekomen bij de overkant, maakten we ons gereed en begonnen we met ongeveer 80% helling met stenen. Prima start natuurlijk, daarom ging ik heen terug en lopend met de fiets, zoiets ongeveer. Na even wennen aan de mountainbike (want je moet voor elk tandwiel schakelen) ging het steeds beter en kwam de snelheid steeds meer omhoog. Gaaf dat we nu echt local local life zagen, in plaats van de stad. Mensen die wonen in huisjes en van die velden ernaast hebben liggen om eigen voedsel te verbouwen. Suikerriet, maïs, koffie, mango's en bananen zijn voorbeelden van wat ze verbouwen, echt heel gaaf om te zien.
We hielden een tussenstop bij een point of view, waar we ook foto's hebben gemaakt en het erg mooi was. Na al m'n spieren weer gevoeld te hebben, kwamen we na 13 km aan bij het eindpunt, maar we besloten om er nog 3 km aan te plakken. We hebben gefietst door de jungle (zo voelde het af en toe), maar het was heerlijk en in een prachtige omgeving.

Op de terugweg gingen we Rolex eten (ja echt zo'n horloge)! Nee grapje, toch niet. Het is een pannenkoek met ei, tomaat en zout en dat geheel dan opgerold. Echt heel lekker! Ook mooi om te zien dat meubels hier niet worden verkocht ín de winkels, maar gewoon buiten staan; kasten, stoelen, tafels, bedden enz. enz.


Thuis ben ik weer met de handwas bezig geweest, heb ik lekker gedoucht en dit keer met warm water (ik douchte elke keer 's avonds, maar alleen overdag als de zon schijnt heb je warm water, dus ik had altijd een koude douche), dus dat was wel lekker. Nadat we spaghetti hadden gegeten, besloot ik wat me-time te houden en om deze blog te schrijven, heerlijk met oortjes in en opgekruld in de bank op het dakterras. Langzaamaan zakte de zon onder en kwam er een prachtige maan tevoorschijn.

Morgen hoopt een leuke dag te worden: in de ochtend naar de kerk (Afrikaans met een Amerikaans tintje dus dat wordt swingen), naar de craft market en in de middag zwemmen.

I hope you enjoyed my post!


Ingrid